

Czołg – pancerny, gąsienicowy wóz bojowy, uzbrojony w armatę umieszczoną w obrotowej wieży (zazwyczaj również w jeden lub więcej karabinów maszynowych). Korpus czołgu wykonany jest z pancernych płyt o zróżnicowanej grubości. Czołg jest zasadniczym środkiem prowadzenia walki lądowej, zwłaszcza natarcia. Niektóre czołgi z okresu I wojny światowej nie posiadały wieży, dlatego za pierwszy prawdziwy czołg uważa się francuski Renault FT-17.
Powstał przez połączenie koncepcji samochodu pancernego i ciągnika gąsienicowego. Początki czołgu jako rodzaju uzbrojenia sięgają
I wojny światowej. Od tego okresu przechodził rozmaite zmiany i metamorfozy, jednak do dzisiaj stanowi podstawę sił lądowych we wszystkich armiach świata.
ęłęóPod wpływem nowych poglądów na temat czołgów na polu walki zaczęły się zmiany koncepcji użycia czołgów. Dotychczasowa koncepcja polegająca na przydzieleniu czołgów do dywizji piechoty i wspieranie jej w ramach klasycznej wojny pozycyjnej zaczęła być zastępowana nowymi pomysłami. Koncepcja, wprowadzona przez generała brygady Heinza Guderiana, zakładała użycie czołgów jako broni samodzielnej, jej zadaniem miało być przełamanie pozycji wroga jednym "klinem pancernym" i szybki manewr oskrzydlający wywołujący w efekcie panikę i rozerwanie frontu. Przez tak stworzony wyłom wkraczać miała szybko posuwająca się za czołgami piechota zmotoryzowana. Analogiczna koncepcja powstała w szykującym się do wielkiej wojny pod sztandarami komunizmu ZSRR. Tam powstały projekty czołgów dużo lepszych niż dotychczasowe konstrukcje europejskie.
Najlepsze czołgi II wojny światowej : PzKpfw V "Panther", PzKpfw VI "Tiger", PzKpfw VI B "Königstiger", M4 Sherman, T-34, IS -2
Tankietka to mały, najczęściej bezwieżowy czołg z dwuosobową załogą. Czasami tankietkami nazywano także małe czołgi z wieżą obrotową.
Tankietki były uzbrojone w 1 lub 2 karabiny maszynowe, rzadziej stosowano działka kaliber 20 mm. Charakteryzowały się masą
1,5 - 3,5 t i niewielkimi wymiarami. Dzięki konstrukcji bezwieżowej wysokość mieściła się w granicach 1,4 m, długość - do 3 m. Prędkość wynosiła ok. 40-45 km/h.
Prototypy tankietek zaczęły powstawać po I wojnie światowej, jako wyraz tendencji masowego zmotoryzowania armii (budowano wówczas także prototypy tankietek jednoosobowych, lecz taki układ okazał się niepraktyczny). Nazwa pochodzi od angielskiego tankette, utworzonego jako zdrobnienie nazwy czołgu (tank). Tankietki były początkowo pomyślane jako mobilny transporter karabinu maszynowego, zapewniający częściową ochronę obsłudze. Seryjnie produkowane w latach 30. zmieniły się w całkowicie opancerzone małe czołgi. Klasyczną i pierwszą udaną konstrukcją tankietki stała się brytyjska Vickers Carden Loyd Mark VI Tankette z 1928 - większość kolejnych tankietek było na niej wzorowanych.
Samochód pancerny – opancerzony pojazd kołowy, zwykle uzbrojony w armatę lub karabiny maszynowe , zazwyczaj umieszczone w wieży obrotowej. Podstawowym przeznaczeniem większości samochodów pancernych było rozpoznanie , rzadziej ich podstawowym przeznaczeniem była walka. Zazwyczaj pancerz samochodów pancernych chronił tylko przed pociskami karabinowymi i odłamkami. W zależności od masy i uzbrojenia czasami wyróżnia się lekkie, średnie i ciężkie samochody pancerne. Samochodów pancernych nie należy mylić z kołowymi transporterami opancerzonymi, których zadaniem jest przewożenie żołnierzy.
Pierwsze samochody pancerne skonstruowano w pierwszej dekadzie XX wieku, apogeum ich rozwoju nastąpiło przed i w okresie
II wojny światowej. Stopniowo powstające konstrukcje charakteryzowały się lepszymi własnościami w terenie i uzbrojeniem. Zamiast samochodów dwuosiowych z napędem na tylną oś, budowanych na podwoziach samochodów cywilnych, zaczęły powstawać konstrukcje z napędem na wszystkie koła, a liczba osi wzrosła w niektórych konstrukcjach do czterech.
WOZY BOJOWE
CZOŁGI:
7TP
- URSUS wz.29
- URSUS wz.34
VICKERS E
TANKIETKI:
TKS
SAMOCHODY PANCERNE:
PZInż 10TP
TK-3